HERMANN - Forbidden Music in World War II

Recensie HERMANN – Forbidden Music in World War II

HERMANN
Forbidden Music in World War II
Burkhard Maiss (viool), Hannah Strijbos
(altviool), Bogdan Jianu,
Clive Greensmith (cello),
Andrei Banciu,
Beth Nam (piano),
Irene Maessen (sopraan)
Et’cetera KTC 1590 • DDD-90’ (2 cd’s)
Waardering: 10

De exacte datum en de plaats van zijn dood zullen voor altijd onbekend blijven. Het laatste wat we van Paul (Pál) Hermann (1902-1944) hebben vernomen is dat hij opgepakt werd tijdens een grote straatrazzia in Toulouse in april 1944 en via het doorgangskamp Drancy overgebracht werd naar Auschwitz en verder naar Litouwen. Sindsdien werd er niets meer van hem vernomen. De Joodse Hermann werd geboren in Boedapest, waar hij aan de Franz Liszt Academie studeerde bij onder anderen Bartók, Kodály en Léo Weiner. Uit die tijd dateert ook zijn innige vriendschap met violist Zoltán Székely. Tijdens een optreden in Nederland maakte Hermann kennis met de Neder- landse Ada Weevers met wie hij trouwde en met wie hij tot 1933 in Berlijn woonde. Toen Hitler aan de macht kwam vestigde het gezin zich in Oudorp. Nadat Ada op vijfentwintigjarige leeftijd aan de gevolgen van een longontsteking overleed verhuisde Hermann eerst naar Brussel en later naar Parijs. Paul Hermann was voornamelijk beroemd als cellist (hij werd de ‘Hongaarse Casals’ genoemd), zo speelde hij de wereldpremière van de solo cellosonate van Kodály en eind jaren dertig trad hij vaak op in Het Concertgebouw in Amsterdam; maar hij was ook een begenadigd componist. Na de oorlog raakte hij – net als zovelen van zijn lotgenoten – in de vergetelheid. Het is dankzij de Leo Smit Stichting dat wij nu kennis kunnen maken met zijn muziek, waarvoor grote dank. Zijn Grand duo voor viool en cello uit 1930, oorspronkelijk gecomponeerd voor en uitgevoerd met Zoltán Székely, krijgt nu een uitstekende vertolking van Burkhard Maiss en Bogdan Jianu. Wat een ongekend prachtig werk is het toch! Het Strijktrio en het Pianotrio stammen uit het begin van de jaren twintig, toen Hermann nog aan de Liszt Academie studeerde. Dat er in beide, zeer prettig in het oor klinkende, werken een prominente rol aan de cello is toebedeeld is nogal wiedes. De droevige liederen die Hermann in impressionistische stijl na de dood van zijn vrouw componeerde worden zeer ontroerend gezongen door Irene Maessen. Basia Jaworski

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen