LA TOMBELLE
Mélodies
Tassis Christoyannis (bariton), Jeff Cohen (piano)
Aparte Music AP148 • DDD-74’
Waardering: 8
Luister 725 – Juli/Augustus 2017
Laat ik eens iets onverwachts schrijven: net zoals je in het Duitse en vooral in het even mooie als licht kitscherige Italiaanse kunstlied een enorme biomassa onder de top hebt, zo is dat ook het geval in het Franse chanson gedurende de belle époque. Niet dat er iets mis is met de saloncomposities van baron Fernand de La Tombelle, integendeel. Zijn chansons klinken precies zoals die van pakweg Hahn, Debussy, Fauré en co. De ene glijdt nog makkelijker je oor binnen dan de andere en ze glijden er net zo gemakkelijk weer uit. Natuurlijk componeerde hij ver vóór Debussy en Hahn, maar vol in het idioom dat we kennen van tijdgenoten als D’Indy, Fauré en Saint-Saëns. Overigens had onze baron wel standing. Als leerling van Liszt en afgestudeerd in harmonieleer was La Tombelle beslist niet de doorsnee adellijke amateurcomponist. Het zijn aangename, beluisterbare chansons, met veel gevoel gespeeld door Jeff Cohen en met overtuiging gezongen door Tassis Christoyannis, die hier een inhoudelijke missie in vonden. Van de chansons kun je verder hooguit zeggen dat ze de pretentie van een Debussy missen, maar in vergelijking klinkt Hahn bijna als een Tombelle-epigoon. De teksten zijn verder de gebruikelijke mengeling van grote namen met versjes van liefde en tranen. De zoveelste verdienstelijke uitgraving vanuit het researchcentrum van Palazzetto Bruzane, dat langzaamaan wel de Nobelprijs voor Franse muziekcultuur verdient – hadden we zoiets maar hier.
René Seghers
Wilt u meer recensies lezen, dus óók de recensies van albums die het afgelopen halfjaar verschenen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
