MENDELSSOHN
Symphonies Nos. 4 & 5
NDR Radiophilharmonie o.l.v. Andrew Manze
PENTATONE PTC 5186611 • DDD-64’
Waardering: 8
Andrew Manze is minder de man van de krokante, puntige articulatie dan de dirigent van de fraaie, dromerige doorkijkjes. Dat eerste is helaas wel onontbeerlijk bij Felix Mendelssohn, de vroeg-classicus die de essentie van zijn stukken vaak omhulde met een krans van sprankeling. In deel 1 van de Vierde symfonie is over dynamiek en urgentie weinig te klagen, maar is het samenspel niet je dát, bovendien houdt de Brit het tempo ietwat aan de lage kant: eerder allegro in plaats van het voorgeschreven allegro vivace. Die neiging om de puls tegen te houden ontwaren we ook in het tweede deel, je lijkt er ook een onwenselijke spanning te horen tussen vloeiende lijnen en sloffende bassen. Maar sprekend is de dynamische opbouw en transparantie in de opening van de Vijfde symfonie, zonder meer het beste van deze ruimtelijk opgenomen cd. Het keert terug in het begin van deel 5, waar blazers een prachtig donker fond leggen dat vooruitwijst naar het sonore coloriet van Johannes Brahms.
Maurice Wiche
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
