SCHUBERT
Winterreise
Mark Padmore (tenor), Kristian Bezuidenhout (fortepiano)
harmonia mundi HMM 902264 • DDD-69’
Waardering: 10
Als van een zanger gezegd wordt dat hij een gerijpte uitvoering van de Winterreise heeft gegeven, kan dat verwijzen naar het artistieke aspect, en ook suggereren dat zijn stem inmiddels minder aan het worden is. Bij Mark Padmore is van dat laatste geen sprake en het gerijpte heeft dan ook vooral met zijn leeftijd te maken. Hoe goed het hem vocaal gaat blijkt meteen al uit het eerste lied, Gute Nacht, dat bijna onbevangen puur klinkt en vooral ook ingehouden. Een van Franz Schuberts vrienden heeft ooit nadrukkelijk gesteld dat zijn liederen lyrisch moesten worden gezongen en niet dramatisch, maar bij Padmore en Kristian Bezuidenhout hoor je dat dramatiek ook omhuld kan zijn met kleine gebaren en een kleine dynamiek. Bij Bezuidenhout zijn de akkoorden die in Der Lindenbaum de zang inleiden zachter dan ooit ergens gehoord en beiden laten Der Leiermann bijna in de lucht oplossen. Alleen daar waar Schubert meer volume toelaat – vrijwel alleen als de zanglijn hoog ligt – wordt het grotere dramatische effect toegepast zoals het hoort, maar op die erupties na is deze gerijpte Winterreise er grotendeels een van een bijna berustende ingetogenheid. En van een grote klankschoonheid bovendien.
Paul Herruer
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
