SJOSTAKOVITSJ
Concerto in c minor for piano, trumpet and
string orchestra – Symphony No. 9
Martha Argerich (piano), Jacub Waszczeniuk (trompet), Sinfonia Varsovia, Alexandre Rabinovitch-Barakovsky
NIFCCD 053. DDD-54’
Waardering: 10
De live-opname dateert van 2006 maar de uitgave van maar liefst elf jaar later is dubbel en dwars de moeite waard. Prachtig samenspel van solisten en orkest. En dat alles in de welhaast ideale akoestiek van de Filharmonie van Warschau. Argerichs spel heeft verschillende karakteristieken: vederlicht en zilverachtig enerzijds en messscherp, zwaar geëtst, enerverend en onverbiddelijk anderzijds. In haar samenspel staat ze met trompettist Jacub Waszczeniuk op gelijke hoogte: hij zit precies zo in elkaar. Rabinovitch weet heel goed hoe hij Argerich partij moet bieden; dat deed hij eerder ook al als pianist (in werken voor twee piano’s). Zijn strijkers vormen als het ware de zachte bedding waarop de twee met elkaar de liefde bedrijven. Het publiek gaat aan het einde volkomen uit zijn dak – ook bij herhaalde beluiste- ring is dat steeds opnieuw geweldig – en het Allegro con brio moet worden herhaald. Het gaat de tweede keer nog beter; het is nog spitser en pittiger. De Negende symfonie (1945) had de verklanking van de overwinning op nazi-Duitsland moeten zijn maar wat laat de componist horen? In het Allegro een soort dorpse vreugdedans met daarboven een boerenfluitje. Uiteraard met sardonische ondertoon. En dat alles in hoog tempo maar Rabinovitch heeft zijn musici mooi bij elkaar. In het Moderato, waarin blazers en strijkers elkaar afwisselen, is er die steeds herhaalde, zuchtende sleepbeweging die alsnog veel leed blootlegt. Ook in het Largo die indrukwekkende Moesorgski-achti- ge zwaarte en tragiek. Wat mij betreft: een monument.
Jurjen Vis
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
