Strauss
Don Quixote & Cello Works
Ophélie Gaillard (cello), Vassilis Varvaresos (piano), Beatrice Uria Monzón (mezzosopraan), Czech National Symphony Orchestra o.l.v. Julien Masmondet
Aparte Music AP174 • DDD-79’
Waardering: 8Ophélie Gaillard had – zo lezen we in het tekstboekje – lang haar bedenkingen tegen Richard Strauss, vanwege diens ‘politieke opvattingen en contacten met de nazi-partij’. Het duurde even voor ze de man kon scheiden van zijn muziek en al het moois dat hij voor de cello heeft achtergelaten. Zoals de Sonate in F groot, opus 6: een jeugdwerk, maar op aansprekende wijze verankerd in een hechte structuur. De geest van Mendelssohn is nooit ver weg, en het eendrachtige samenspel van Gaillard en Varvaresos – speels, sprankelend en lyrisch – doet daar zeker recht aan. Interessant is de aanpak van de solopartij in het middendeel, waarin Gaillard met vibrato-arm spel een mooie larmoyante sfeer weet te bereiken. Grilliger van opzet is de Romance in F groot, opus 13; bovendien draagt deze partituur duidelijk een Brahms-stempel. Gaillard zet vol in op die brede lyriek, een interpretatie die die wel wat dynamische differentiatie mist. Karaktervoller is haar betoog in Don Quixote, opus 35 wat absoluut in overeenstemming is met de vele stemmingswisselingen van de protagonist. Ook het orkest-aandeel mag er zijn: plooibaar, transparant en kleurrijk. Zwak is evenwel de afsluiting van deze cd: Beatrice Uria Monzóns aandeel in Morgen, opus 27 is absoluut te weinig innig; zwak is daarnaast haar Duitse uitspraak. Jammer.
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
CD kopen? Bestel hem hier.
