TELEMANN
Ein’ feste Burg ist unser Gott (feestcantates TVWV 1:419, 742, 988, 1546, 1606)
Kammerchor Bad Homburg, Johann Rosenmüller Ensemble o.l.v. Susanne Rohn m.m.v. Simone Schwark (sopraan), Johanna Krell (alt), Hans Jörg Mammel (tenor), Markus Flaig en Wolfgang Weiss (bas)
Christophorus CHR 77405 • DDD-73’
Waardering: 7
Luister 723 – April 2017
Feestcantates op het programma, en in de barok betekent dat: trompetten en pauken in het orkest(je). Dat is hier dus ook het geval, in een vijftal cantates die Georg Philipp Telemann componeerde voor de festiviteiten rond Reformationstag en Michaelisfest. Onvermijdelijk is de vergelijking met het cantate-oeuvre van tijdgenoot Johann Sebastian Bach (in hun tijd de veel minder bekende van de twee), en die valt, al even onvermijdelijk uit in het nadeel van Telemann. Hij is een vakman, dat zonder enige twijfel, maar mist de vonk van genialiteit van zijn collega, hij verrast niet, hij gebruikt zonder terughoudendheid de clichés van het idioom. Geen wonder dat van deze vijf cantates er vier nooit eerder zijn opgenomen: ze zijn eigenlijk niet interessant (of uitdagend) genoeg. De uitvoering door het Kammerchor Bad Homburg (het ‘kleine’ koor van het plaatselijke oratoriumkoor) en het Johann Rosenmüller Ensemble onder leiding van organiste Susanne Rohn is adequaat, en dat geldt ook voor de vocale solisten. In de slotcantate (Welch’ Getümmel erschüttert den Himmel), waarin het gaat over de woelingen rond de Dag des Oordeels (in het boek Openbaringen) liggen voor hen, qua intonatie, nog wel wat voetangels en klemmen, als de hemel met veel kabaal opengaat. Ze blijven overigens netjes overeind.
René de Cocq
Wilt u meer recensies lezen, dus óók de recensies van albums die het afgelopen halfjaar verschenen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
