Tuur - Illuminatio - Whistles and Whispers from Uluru

Recensie Tuur – Illuminatio – Whistles and Whispers from Uluru

Tuur
Illuminatio – Whistles and Whispers from Uluru
Lawrence Power (altviool), Genevieve Lacey (blokfluiten), Tapiola Sinfonietta o.l.v. Olari Elts
Ondine ODE 1303-2 • DDD-64’

Waardering: 8 De Estse componist Erkki-Sven Tüür behoeft geen introductie meer. Hij behoort inmiddels tot de groten der aarde en dat bewijst hij keer op keer met zijn composities. Ook op deze cd zijn drie prachtwerken verenigd die stuk voor stuk indruk maken door de beeldende kwaliteit die Tüür de muziek meegeeft, door de fascinerende klanken al dan niet in combinatie met elektronica en door de meeslepende ‘verhalende’ structuur. Als dan ook de uitvoerders van de hoogste kwaliteit zijn, gebeurt er iets moois. In Illuminatio uit 2008 voor altviool en orkest is Lawrence Power met Tapiola Sinfonietta onder leiding van Olari Elts op zoek naar het ‘eeuwige licht’ in een spannend discours waarin de verhouding tussen orkest en solist steeds verandert. In Whistles and Whispers from Uluru, in 2007 geschreven voor blokfluitiste Genevieve Lacey, verbindt Tüür de sfeer van de Australische Ayers Rock (door de Aboriginals Uluru genoemd) met die van het eiland Hiiumaa in Estland terwijl hij de soliste langs alle instrumenten van de blokfluitfamilie stuurt. Het resultaat is een intrigerend blokfluitconcert met vele kleuren. De Achtste symfonie uit 2010 die deze cd afsluit schreef Tüür voor het Scottish Chamber Orchestra en dat bepaalt meteen de kamermuzikale schaal van dit werk. Zowel de twee solisten als Tapiola Sinfonietta leveren mooi werk af en zorgen voor een mooie cd die voor de enkeling die Tüür nog niet kent uitstekend kan dienen als kennismaking.

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

CD kopen? Bestel hem hier.

 

Facebook
Twitter

Laatste artikelen