VAUGHAN WILLIAMS
Sinfonia Antarctica –
Concert for two piano’s and orchestra –
Four last songs
Louis Lortie,
Hélène Mercier (piano),
Roderick Williams (bariton),
Mari Eriksmoen (sopraan),
Bergen Philharmonic Orchestra o.l.v. Sir Andrew Davis
Chandos CHSA 5186 • SACD-78’
Waardering: 8
Deze Vaughan Williams-serie van Chandos, ooit begonnen door de al in 2008 overleden Richard Hickox, wordt nu afgemaakt door Andrew Davis, ook een specialist in Engelse muziek. Hij staat voor het orkest van Bergen, dat hij voortreffelijk naar dit idioom weet te sturen. De Sinfonia Antartica was oorspronkelijk filmmuziek voor Scott of the Antarctic in 1948 en werd door Vaughan Williams in 1952 omgewerkt tot een doorgecomponeerde symfonie, zijn Zevende. Al bevatten filmscore en symfonie bepaald niet dezelfde muziek, toch blijven de sporen van technicolor onmisken- baar. De muziek is beeldend en effectvol, er wordt gebruik gemaakt van een windmachine, een ijle woordloze sopraan en een stevig concertorgel. Hoewel ik de exemplarische uitvoering van Adrian Boult niet kan vergeten, klinken Davis’ Noorse krachten uitstekend. De andere twee werken zijn curiosa. Vaughan Williams bewerkte zijn pianoconcert tot een versie voor twee piano’s die wat massiever klinkt dan het origineel, maar verder weinig toevoegt. De Four Last Songs (vergeet Strauss even) vormen geen echte cyclus, maar zijn ‘restjes’ uit Vaughan Williams’ liedoeuvre die door Anthony Payne zijn georkestreerd zoals alleen hij dat kan (heel idiomatisch dus). Mooie liederen, fraai gezongen. Als geheel een mooie cd, waaraan de Vaughan Williams-liefhebber veel plezier zal beleven.
Gerard Scheltens
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
