REINECKE
Complete Works for Cello and Piano
Martin Rummel (cello), Roland Krüger (piano)
Naxos 8.573727 • DDD-78’
Waardering: 7
Dat Carl Reinecke een tijdgenoot was van Franz Liszt en Robert Schumann is met name in de Eerste cellosonate in a klein (1855) terug te horen. Lange, lyrische lijnen met een melancholische ondertoon. Het tweede deel, Lento ma non troppo, wordt prachtig ingetogen gespeeld door Rummel en Krüger. De Tweede sonate schreef Reinecke ruim tien jaar later, in 1866. Met name in de zachtere passages in het eerste deel zou Rummel de lange lijnen nog wat meer vast kunnen houden. Het wordt iets te fragmentarisch en dat is jammer. Het adagio in de tweede sonate is daarentegen heel mooi muzikaal gespeeld. Hier wel lange lijnen met veel ruimte voor de muziek en mooie ontwikkeling in lange noten. Het derde deel heeft een onrustig en zoekend karakter. Cello en piano wisselen elkaar hier telkens af met dezelfde ritmische motieven. Rummel speelt op een aantal momenten net iets minder ritmisch dan Krüger, wat opvalt door zijn ritmische precisie. De dansante Drie stukken, opus 146 (1893) hebben veel karakter en worden op speelse wijze gespeeld. De Derde cellosonate opent met een serieus en donker Adagio. Dit karakter verandert echter gauw in een lyrisch majeur. De opgewekte finale vormt een mooi einde van de cd.
Ella Botter
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
