ROSSINI
Maometto II
Mirco Palazzi (Maometto), Mert Süngü (Paolo), Elisa Balbo (Anna) e.a., Camerata Bach Choir Poznań, Virtuosi Brunenses o.l.v. Antonino Fogliani
Naxos 8.660444-46 • DDD-2.55’ (3 cd’s)
Waardering: 7
Na eerder de Venetiaanse versie met de ouverture en het happy end te hebben uitgebracht brengt Naxos nu de oorspronkelijke Napolitaanse versie uit 1820 van de opera Maometto II. Deze eindigt met de zelfmoord van Anna, die zichzelf doorrijgt op het graf van haar moeder. Het betreft hier een wat ruimtelijke maar acceptabele live-opname van het Rossini Festival te Wildbad, het Pesaro van het Noorden. Als je deze opname vergelijkt met het Mozart-schijfje dat ik elders recenseerde hoor je precies wat ik bedoel met betrokkenheid: dirigent Antonino Fogliani en de zijnen gaan volledig op in deze muziek. Het zijn specialisten die weken-, deels zelfs maandenlang, naar deze uitvoeringen hebben toegewerkt. Dat betaalt zich uit. De zangers gaan op in hun rollen, de Virtuosi Brunenses zijn wel niet het Pesaro-orkest, maar ze spelen meer dan alleen de noten. Ze musiceren en Fogliani heeft een plan met deze opera. In Elisa Balbo heeft hij een aardige Anna Erisso. Mirco Palazzi klinkt wat overvraagd in de hele dramatische passages zoals zijn scène met koor ‘Sorgete: e in si bel giorno’, maar in de meer lyrische passages is zijn nobele timbre op zijn plaats. Mert Süngü is een gezonde lyrische tenor die zich met overgave op zijn rol stort. Hun trio ‘Giusto ciel’ dat zich tot kwintet ontwikkelt is een van de hoogtepunten van deze uitvoering. Ja, dit is een live-opname met alle mitsen en maren van zo’n uitvoering en de akoestiek ter plaatse, maar: je hoeft niet altijd alles met het beste van het beste te vergelijken. Belangrijker dan Süngü met pakweg Juan Diego Flórez te vergelijken is de vraag of twintig Rossini-releases per jaar niet een beetje veel van het goede is? De onvolprezen rol die Wildbad en Pesaro decennialang speelden in de Rossini-revival is inmiddels veranderd van een ontdekkingsreis naar een pretparkformule. De vraag ‘hoeveel Maometto II’s wil een mens horen in zijn leven?’ is inmiddels aan de orde.
René Seghers
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
