SAINT-SAËNS

Recensie SAINT-SAËNS – Ascanio (ballet) – Les barbares (prologue) – Andromaque (ouverture) – La Princesse jaune (ouverture)

SAINT-SAËNS
Ascanio (ballet) – Les barbares (prologue) – Andromaque (ouverture) – La Princesse jaune (ouverture)
Malmö Symphony Orchestra o.l.v. Jun Märkl
Naxos 8.574033 • DDD-74’
Waardering: 8

Dit is niet de eerste Saint-Saëns-opname uit Malmö, en ze weten daar goed raad met deze wendbare Fransman die tot ver in de twintigste eeuw door componeerde alsof de negentiende eeuw nog bezig was. Jun Märkl is sinds kort vaste gastdirigent van het Residentie Orkest, dus er is alle reden deze Duitse dirigent te gaan volgen. Ascanio, naar het toneelstuk Benvenuto Cellini dat we ook kennen van Berlioz, is een van de dertien opera’s van Camille Saint-Saëns en bevat, zoals menige rechtgeaarde Franse opera, een substantiële hoeveelheid balletmuziek waarvan we hier ook nog een paar alternatieve deeltjes voorgeschoteld krijgen. Het bijzondere is dat de wendbare Saint-Saëns hiervoor te rade ging bij de galante barokmuziek van Rameau die hem bijzonder interesseerde (later was hij een van de pleitbezorgers van diens complete werk). De andere zes stukken zijn ouvertures uit diverse periodes van Saint-Saëns’ lange leven. Ze dragen alle kenmerken waarom hij beroemd is: behoudend van stijl maar altijd briljant, charmant, melodieus, puntig, vakkundig en inventief en als het moet nog dramatisch ook. Hoogtepunt in dit opzicht is de proloog tot Les barbares. Een onaangenaam heerschap was Saint-Saëns naar men zegt, maar met zijn beperkingen toch een heel knappe componist.
Gerard Scheltens

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen