SAINT-SAËNS

Recensie SAINT-SAËNS – La Muse et le Poète, Celloconcerto, Symphony no. 1

SAINT-SAËNS
La Muse et le Poète, Celloconcerto, Symphony no. 1
Augustin Dumay (viool), Pavel Gomziakov (cello), Kansai Philharmonic Orchestra o.l.v. Sachio Fujioka
ONYX 4091 • DDD-64’
Een aardig programma van ONYX met weinig gehoorde en opgenomen werken van Saint-Saëns. Behalve het eerste Celloconcert, waar al veel goede uitvoeringen van bestaan. Dat kunnen we niet zeggen van het La Muse et le Poète en de eerste symfonie. Zijn eersteling binnen de wereld der symfonieën ontstond in 1853 en zowel Gounod als Berlioz waren overtuigd. Het La Muse et le Poète, dat meer dan een halve eeuw na de eerste symfonie ontstond, was oorspronkelijk geschreven als trio voor viool, cello en piano. Maar al snel schreef de inmiddels 73 geworden Saint-Saëns de pianopartij om naar orkest. Het is ongetwijfeld een charmant en gepassioneerd werk dat hij in het Egyptische Luxor schreef om de Franse winter te ontvluchten. Dit warmbloedige stuk – ter nagedachtenis van zijn vriendin Mme J. Henry Carruette – ging in 1910 in première met Eugene Ysaÿe als solist. Dumay en Gomziakov voelen dit werk goed aan en weten dat ook om te zetten in hun spel door van hun solopartijen een conversatie te maken, zoals de componist het had bedoeld. Er zit een lichte klankonbalans in de opname waardoor het midden-hoog gebied wat overbelicht klinkt. Daardoor is er wel een overvloed aan detail waar te nemen.

Emile Stoffels

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen