SCHÄFER, BOSMANS EN HEKKING
Dutch Sonatas for violoncello and piano, Vol. 4
Doris Hochscheid (violoncello), Frans van Ruth (piano)
MDG Audiomax 903 1703-6 • SACD-71’
Langzaam maar zeker komt er meer en meer interesse voor muziek van Nederlandse bodem uit de 20ste eeuw en dat is maar goed ook. Niet dat ons land daarin een primaire rol heeft gespeeld, maar er zijn heel wat bladzijden aan te wijzen die de moeite waard zijn. MDG komt hier met een serie genaamd Dutch Sonatas for Violoncello and Piano. Als de rest van de serie van dezelfde kwaliteit is als deze cd – wat haast wel moet met namen als Willem Pijper, Rudolf Escher, Julius Röntgen en Matthijs Vermeulen – dan is dit een niet te missen kans. Dit is de vierde in de rij met composities van Gérard Hekking, Dirk Schäfer en Henriëtte Bosmans. Het zijn de werken van de laatste die mij het meest hebben getroffen. Uiteraard niets ten nadele van de andere werken van Schäfer en Hekking. Bosmans’ cellosonate uit 1919 is aangrijpend en heeft een groots allure. Denkelijk het hoogtepunt van deze cd. Evenzo niet te versmaden zijn de Trois Impressions – vermoedelijk uit 1926 – en dan vooral het dromerige middendeel: het ‘Nuit calme’. Het is niet vreemd dat de cello centraal stond in Bosmans’ eerste scheppingsperiode: haar vader was een vooraanstaand cellist in Amsterdam en stierf toen Henriëtte slechts een jaar oud was. Zijn cello stond midden in haar kamer… Het spel van Hochscheid en Van Ruth klinkt verfijnd en doorleefd. De MDG opname zit (zoals verwacht) boordevol leven. Hoogste aanbeveling!
Emile Stoffels
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
