SCHÖNBERG

Recensie SCHÖNBERG, MONN – Kammersymphonie nr.1, Konzert für Violoncello und Orchester in D-Dur; Concerto per violoncello o cembalo g-Moll

SCHÖNBERG, MONN
Kammersymphonie nr.1, Konzert für Violoncello und Orchester in D-Dur; Concerto per violoncello o cembalo g-Moll
Hans-Christian Schwarz (cello), Lübeck Philharmoniker o.l.v. Roman Brogli-Sacher
Cybele Records 761301 • SACD-67’
Waardering: 7

Het is bijna vermakelijk te lezen dat Schönbergs introverte ‘Kammersymphonie Nr. 1’ uit 1906 een schandaal veroorzaakte waarbij het werk werd geslacht als ‘lawaai’. Schönberg daarentegen wist dat in dit werk zijn eigen stijl tot wasdom was gekomen. Het werk wordt hier tegenover het ‘Concerto per Violoncello e Cembalo’ van Matthias Georg Monn uit 1746 gezet, een voorloper van de Weense Klassieken. Schönberg bestudeerde Monn en maakte de basso continuo-partij voor dit concerto, waarbij hij een jaar later nog de cadenzen voor Pablo Casals schreef. Opmerkelijk genoeg probeerde Schönberg niet klakkeloos in de tijdgeest van Monn te instrumenteren maar benadrukte hij juist de esthetische verschillen. In de jaren dertig kruisten de wegen van Schönberg, Monn en Casals zich weer in Schönbergs ‘Konzert für Violoncello und Orchester D-Dur’, dat is gebaseerd op Monns ‘Harpsichord Concerto in D’. Een revolutionair ‘neoklassiek’ werk dat Casals nooit zou spelen, naar eigen zeggen omdat hij het niet onder de knie kreeg. Daar heeft Hans-Christian Schwarz op deze opname gelukkig geen enkel probleem mee. In de ‘Kammersymphonie Nr. 1’ is de concurrentie wellicht iets te sterk voor Lübecks Philharmonie onder Roman Brogli-Sacher, maar de Monn-gerelateerde stukken komen uitstekend tot hun recht.
René Seghers

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen