SCHUBERT
894 & 958 Piano Sonatas
Adam Laloum (piano)
harmonia mundi HMM 902660 • DDD-74’
Waardering: 8
Het begin van Franz Schuberts Pianosonate in G groot, D 894 lijkt te zweven in de tijd; pas in de tweede maat worden tijd en tempo duidelijk. Er zijn pianisten (geweest) die dat zweven en ontwijken van de tijd zo lang mogelijk willen voortzetten: Svjatoslav Richter deed bijvoorbeeld over dat eerste deel – Molto moderato e cantabile – 26 minuten door heel veel vertragingen en momenten van stilstand en Evgeny Kissin is hem daarin ooit gevolgd. Adam Laloum gaat gelukkig niet zover met 21 minuten maar zo nu en dan kan wil hij zich kleine ritardando’s en cesuren niet ontzeggen. Alleen blijkt telkens wanneer hij dat gedaan heeft dat min of meer dezelfde muzikale gegevens minstens zo sprekend zijn wanneer er strakker doorgeteld wordt. Ook houdt Laloum in het eerste deel erg van de omfloerste pianoklank, maar wanneer hij het zachte pedaal met rust laat komt er ook meer kern in zijn betoog. Dat betoog is op zichzelf overigens volkomen oprecht en doelgericht, ook in de eerste van de drie laatste sonates (D 958) die op D 894 volgt, en waarin eigenlijk alleen het langzame deel iets (te) mistigs heeft. Verder is alles helder, kernachtig en wordt het gevaar van overgevoeligheid vermeden.
Paul Herruer
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
