SCHUBERT
Fantasie in C D934, Rondo in b D895, Sonate in A D574.
Carolin Widman (viool), Alexander Lonquich (piano).
ECM 476 4546
Deze opname is in al haar eenvoud zeer expressief. Onderdeel van expressiviteit is ‘niets’ doen. De Duitse violiste Carolin Widman durft daarin tot het uiterste te gaan, getuige haar inzet van de Fantasie in C. Je hoort haar nauwelijks, zo zacht komt ze binnen op het kabbelende pianospel, bewegingsloos, als ruis, zo stil dat je wel moet luisteren. Geen moment tijdens het drie en een halve minuut durende Andante molto laat ze zich – ook al maakt ze langzamerhand meer toon – verleiden die stilte te verlaten, daarmee de spanning opvoerend tot de ontlading in het speelse Allegretto. Knap hoor, om zo te biologeren. Widman en pianist Alexander Widman maken de keuze de muziek voor zichzelf te laten spreken en daar niet met allerlei speeltechnische foefjes een schepje bovenop te doen. De vleugel klinkt licht en doorzichtig, de viool fijntjes en soepel, wat klinkt is Schubert in al zijn fantasievolle, melodieuze rijkdom.
Aad van der Ven
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
