SCHUBERT
Symphonies 2 & 3
B’Rock Orchestra o.l.v. René Jacobs
Pentatone Music PTC 5186 759 • SACD-55’
Waardering: 8
De initialen RJ op het hoesje zijn aanzienlijk groter dan de naam Schubert eronder, maar René Jacobs houdt in zijn toelichting wel een hartstochtelijk pleidooi voor Franz Schuberts vroege symfonieën. Hij vermeldt ook de hypothese dat Schubert homoseksueel was en dat we daarom zijn afwijkende behandeling van de sonatevorm beter kunnen begrijpen. Zou het echt? Musicoloog-pianist Charles Rosen heeft ooit de waarschijnlijkheid van de hypothese erkend, maar muzikaal gezien maakte dat voor hem niet uit. Afwijkend of niet, beethoveniaans mannelijk of schubertiaans meisjesachtig (aldus Schumann), Jacobs zet ons in de Tweede symfonie, D 125 een nogal stoere Schubert voor, waarin de zware en lichte accenten in de snelle delen een beetje eenvormig stampen; er kan in licht en zwaar best meer onderlinge nuance en dat gaat ook op in de Derde. Er zijn vergelijkbare opnamen – Minkowski bijvoorbeeld – waar het lyrische en melodische net iets meer uit de verf komen. Goed is het bij Jacobs en B’Rock allemaal zonder meer. Het Allegretto van de Derde symfonie is bij hen sneller dan bij collega’s die er een andante van maken, maar Jacobs heeft hier gelijk.
Paul Herruer
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
