SCHUMANN, SAINT-SAËNS, GLIÈRE
Konzertstück for Four Horns and Orchestra – Adagio and Allegro – Morceau de Concert – Horn Concerto
Markus Maskuniitty (hoorn), Royal Stockholm Philharmonic Orchestra o.l.v. Sakari Oramo
Ondine ODE 1339-2 • DDD-59’
Waardering: 9
‘De hoorn is de ziel van het orkest’, zei Robert Schumann, en zijn glorieuze Konzertstück voor vier hoorns en orkest is dan ook meer dan een curiosum. Toch hoor je het weinig, maar in Stockholm heeft solohoornist Markus Maskuniitty drie fantastische collega’s meegebracht voor een flitsende en energieke vertolking van het aanstekelijke opus. Maskuniitty gaat alleen verder in Schumanns Adagio en Allegro, dat Ernest Ansermet ooit tot een concertje heeft omgebouwd. Bij het orkestreren van de pianopartij heeft hij het kamermuzikale karakter weten te redden. Ook het Morceau de concert van de immer onderhoudende meesterorkestrator Camille Saint-Saëns mag vaker worden gespeeld. De hoorn heeft een speciale positie binnen het orkest, al heeft de solist het niet makkelijk – de triolen aan het eind lijken me een verschrikkelijke opgave. De cd sluit af met het ook al onbekende hoornconcert van Reinhold Glière (leraar van Prokofjev). De Rus schreef het in 1951, maar haalt vooral oude herinneringen op. Een beetje oubollig is het soms wel, maar door het spel van Maskuniitty, die zelf de cadens schreef, wordt het vanzelf een meesterwerk. De opnameklank focust over de hele linie vooral op de hoorn(s), het orkest is als begeleidend.
Gerard Scheltens
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
