SCHUMANN
Gautier Capuçon (cello), Martha Argerich (piano), Renaud Capuçon (viool), The Chamber Orchestra of Europe o.l.v. Bernard Haitink
Erato 9029563421 • DDD-78’
Waardering: 7
Zowel Erato als Sony komen hier met vrijwel exact hetzelfde programma: werken van Robert Schumann, waarin de cello centraal staat. Beide ook met het schitterende Concert voor cello. Verder op deze cd’s het Adagio und Allegro, opus 70, de Fantasiestücke, opus 73, en de Fünf Stücke im Volkston, opus 102. Het Erato-programma geeft ons bovendien nog de Fantasiestücke, opus 88. Reeds in 1839 schreef Robert aan Clara dat hij geen concert voor virtuozen kon schrijven en dus iets anders moest bedenken. Hij rekende dan ook af met het ijdele virtuozendom, hoewel hijzelf ooit het virtuozendom ambieerde. Het hoofdthema van het eerste deel van dit cyclisch opgebouwde celloconcert, komt ook voor in het slot van het tweede deel en in de doorwerking van het derde deel. De delen lopen in elkaar over, opdat men het idee heeft van een ‘Konzertstück’. Gabetta is in het concert duidelijk de winnaar met haar vurige spel, maar de opname werkt behoorlijk mee. Capuçon is wat lethargisch, maar is weer mijn favoriet in het Adagio und Allegro, terwijl Gabetta daar weer stroef klinkt. En dat is in z’n algemeenheid het geval. Althans, voor wat betreft de langzame delen van deze kamermuziekwerken: Capuçon heeft daar meer lieflijkheid en charme. Ik zou het tussen deze twee schijven dan ook op gelijkspel willen houden, met daarbij aangetekend dat Erato meer muziek voor het geld biedt. Echter, voor het concert legt Capuçon het duidelijk af ten opzichte van Gabetta. Overigens blijven Harrell/Marriner op Decca voor mij de norm als het gaat om het celloconcert.
Emile Stoffels
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
