SCHUMANN
Symfonische etudes op.13 – Kreisleriana op.16 – Toccata op.7
Nelson Goerner (piano)
Zig-Zag-Territoires ZZT 352 • DDD-70’
Uitvoering *** | Registratie ****
Als iets Nelson Goerner parten speelt, is het de aarzeling om voluit en ongegeneerd apart te zijn. Aan technisch kunnen en muzikaal inzicht ontbreekt het hem bepaald niet, maar met de Schumanneske neiging tot onberekenbaar exploderen verschijnt ook een burgerlijke braafheid en dekselse degelijkheid. Deze reserve wreekt zich het meest in de meerdelige werken waarin de aandacht voor het fragment enigszins ten koste gaat van het globale overzicht, al lijken de episoden nu meer op elkaar dan goed is voor het geheel. De Symfonische etudes speelt hij als geheel beter dan Kreisleriana, omdat hij zich hierin minder hoeft te verstaan met Schumanns donkere kanten. Goerner verandert de componist echter evenmin in een tweede Mendelssohn, want daarvoor bezit zijn spel gelukkig wel een kiem van grilligheid. Het beste geslaagd zijn die delen waarin Goerner niet maximaal hoeft uit te breken en de Toccata waarin duidelijk één stemming overheerst.
Emanuel Overbeeke
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
