SKRJABIN
Preludes, Etudes and other works for piano
Vadym Kholodenko (piano)
harmonia mundi HMM 902255 • DDD-72’
Waardering: 9
Waar veel moderne pianisten de neiging hebben zelfs hoogromantische muziek primair vanuit de techniek te benaderen, laat Vadym Kholodenko zich in de Preludes, opus 13 en 16 juist meeslepen door het romantische element in Aleksandr Skrjabins vroege pianowerken. Dat is precies de benadering die deze werken onder invloed van Chopin en de late Liszt nodig hebben. Toch speelt hij niet larmoyant, maar juist heel eigenzinnig, puntig, hier en daar bijna hoekig. Het is een heel persoonlijk geluid, dat door de stijgende opusnummers heen steeds subtiel aansluit bij de verdieping die vanaf pakweg de Poème satanique, opus 36 in Skrjabins werk optreedt. Wat maakte Skrjabin precies zo uniek? Afgezien van een bizar operavisioen dat nooit tot uitvoering kwam is dat enerzijds zijn primaire focus op piano- en orkestwerken. Anderzijds onderscheidt hij zich van al zijn beroemde voorgangers en tijdgenoten door de complete afwezigheid van nationaal Russische invloeden. Hij staat meer in de lijn van Anton Rubinstein dan die van Tsjaikovski of zijn studiegenoot Rachmaninoff. Maar de fan koestert in Skrjabins muziek vooral diens onversneden mystieke inslag. Je kunt hem zien als een extraverte, bijna barokke zielsverwant van Erik Satie. Ook dat element speelt Kholodenko in de latere opusnummers op grandioze wijze uit.
René Seghers
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
