STRAUSS
Don Juan – Tod und Verklärung – Sechs Lieder, Op. 68
Louise Alder (sopraan), Deutsches Symphonie-Orchester Berlin o.l.v. Robin Ticciati
Linn Records CKD 640 • DDD-69’
Waardering: 9
Ticciati kende ik tot dusver vooral in orkestmuziek die zeer gebaat is bij een zeer slanke klank en die een ietwat diffuse vorm heeft, onder meer de opera Pelléas et Mélisande van Debussy en het Requiem van Duruflé. Richard Strauss behandelt hij alsof de Beier een Franse componist was. Het meest gebaat bij die aanpak zijn Tod und Verklärung en vooral Don Juan. Op sommige momenten wilde ik een iets vettere klank en mag Ticciati de afwisseling in klank iets meer uitbuiten, maar hij is het meest alert en puntig als beide werken op hun grilligst zijn. De schoonheid is het meest evident in de liederen omdat Strauss daarin graag lange lijnen uitzet. De zangeres Louise Alder, meer een lied- dan een operazangeres, sluit hierbij aan. Ze zingt verhalend en koestert tegelijk de intimiteit. Ze behandelt de onbekende liederen als waren het evergreens. De combinatie van bekende orkeststukken en onbekende liederen maakt duidelijk hoe persoonlijk de liederen zijn en hoezeer ze hetzelfde raffinement verdienen en krijgen als de orkestwerken. Het meest verassende en overtuigende van de cd is dat een Franse Strauss net zo overrompelend kan klinken als een Duitse.
Emanuel Overbeeke
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
