VAUGHAN WILLIAMS, FINZI
Symphony No. 5 – Clarinet Concerto
Philharmonia Orchestra o.l.v. Michael Collins (klarinet)
BIS Records BIS-2367 • SACD-69’
Waardering: 9
‘Waarom probeer je geen symfonie te schrijven, die zijn zo gemakkelijk’, schijnt Ralph Vaughan Williams ooit tegen zijn jongere vriend, collega en bewonderaar Gerald Finzi te hebben gezegd. Vaughan Williams zelf schreef er negen, Finzi zou er nooit een schrijven. Hij voelde zich meer thuis bij door tekst geïnspireerde vocale muziek, én bij zijn lievelingsinstrument de klarinet, misschien wel vanwege het zangerige karakter van dat instrument en de gelijkenis met de menselijke stem. Finzi’s liefde voor de klarinet bleek wederzijds, generaties klarinettisten wereldwijd speelden en spelen zijn klarinetconcert graag. Onder hen klarinettist Michael Collins, die zijn imposante carrière een nieuwe wending gaf door ook te gaan dirigeren. Dat een groot instrumentalist het op de dirigentenbok ook goed doet, is niet vanzelfsprekend. Maar rasmuzikant Collins maakt met deze cd duidelijk dat hij een meester is of hij nu dirigeert of klarinet speelt. Hij ontlokt een bijzonder eensgezinde, warme klank aan het orkest. Dat resulteert in een dicht, gelaagd klankbeeld waarin toch alle details en lijnen helder te volgen zijn. Als Michael Collins in Finzi zijn slanke klarinettoon uit de strijkersgolven laat opduiken, wordt het een feestje van samenspel. Blijkbaar kan hij zelfs met twee handen aan de klarinet alle neuzen van het orkest dezelfde kant uit krijgen. Prachtig!
Machiel Swillens
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
