WOOLF
Fire and Flood
Matt Haimovitz (cello), Devon Guthrie (sopraan), Nancy Anderson (sopraan), Elise Quagliata (mezzosopraan), The Choir of Trinity Wall Street, NOVUS NY o.l.v. Julian Wachner
Pentatone Music PTC 5186 803 • DDD-76’
Waardering: 8
Muziek als statement: de Amerikaanse componiste Luna Pearl Woolf (1973) verwerkt in haar verfrissende composities politiek bewuste storytelling. Zo passeren actuele aanleidingen zoals natuurgeweld en rellen op Twitter de revue. Woolfs focus ligt op vocale muziek, en dat is ook het geval op haar nieuwste cd Fire and Flood. The Choir of Trinity Wall Street speelt de hoofdrol bij de zes composities op deze plaat. Naar eigen zeggen werkt Woolf in de ruimte tussen opstand en harmonie, tussen het individuele verzet en de collectieve ervaring. Het koor en de solisten, zowel stem als instrument, spelen tegen en met elkaar. To the Fire, een a-cappellawerk dat in 2018 in revisie ging, opent sterk: de muziek wisselt destructiviteit af met berusting. Het zet de sfeer meteen neer. Het is theater, met een krachtige spanningsopbouw. Het vierdelige Après moi, le déluge, over orkaan Katrina, gaat onder de huid zitten. De cello dient als woordeloze extra stem. Twee vreemde eenden in de bijt zijn de bewerkingen van liedjes van Leonard Cohen, ‘Everybody Knows’ en ‘Who By Fire’. Hoop wordt afgewisseld met bijna exotische en vervreemdende invloeden, en onverwacht wordt het zo heel actueel. Heel wat anders is de Missa in Fines Orbis Terrae, een gesprek tussen menselijke stemmen en het orgel. One to One to One is geïnspireerd op vrouwelijke sculpturen van Jim Dine en een muzikale schreeuw om aandacht. Letterlijk: ‘Listen to me!’. Een noodkreet. Woolf viert met haar cd de oneffenheden van de mens. Soms voelt het bijna ongemakkelijk, nijpend. Maar het zit bomvol emotie en stof tot nadenken.
Rebecca van der Weijde
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
