ZIMMERMANN

Recensie ZIMMERMANN – Violin Concerto – Photoptosis – Die Soldaten Vocal Sym­phony

ZIMMERMANN
Violin Concerto – Photoptosis – Die Soldaten Vocal Sym­phony
Leila Josefowicz (viool) Anu Komsi (sopraan), Jeni Packalen (alt) e.a., Finnish Radio Symphony Orchestra o.l.v. Hannu Lintu
Ondine ODE 1325-2 • DDD-74’
Waardering: 9

Bernd Alois Zimmermann is veelal een onbegrepen componist geweest. Echter, volgens Michael Gielen die de première van Die Soldaten dirigeerde, is Zimmermann de sluitsteen, ‘eine Endfigur’ die de westerse muziek tussen Bach en Schönberg samenvat en alles verankert in het verleden. Als we de hier opgenomen werken beluisteren, vragen we ons af of het wel dezelfde toondichter is. Het Vioolconcert uit 1950 opent op een vergelijkbare abrupte manier als de ‘Sinfonie in einem satz’, om vervolgens in die grimmige sfeer te blijven. Het derde deel heeft evenwel een ander karakter: een volksmuziek­achtige frivoliteit, om toch weer op macabere wijze te besluiten. Aanvankelijk gedacht als driedelige sonate voor viool en piano, heeft Zimmermann met dit werk het naoorlogse vioolconcert weer op de kaart gezet. Hoe dan ook, het spel van Josefowicz is ronduit imponerend; die de tragiek blijkbaar goed aanvoelt. In de meer bekende Photoptosis uit 1968, komen we citaten tegen uit onder andere Beethovens Negende (opening van het laatste deel) en Skrjabins Poème de l’extase. De Vocal Symphony-versie van de opera Die Soldaten is een stuk taaier, maar dat komt waarschijnlijk doordat Zimmermann het twaalftoonssysteem hier consequenter heeft doorgevoerd dan in zijn andere werken. De Ondine-opname is spectaculair en dendert de huiskamer binnen.
Emile Stoffels

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen