BEETHOVEN

Recensie BEETHOVEN – Symfonie no. 9 in d

BEETHOVEN
Symfonie no. 9 in d
Amanda Roocroft (sopraan), Fiona Janes (mezzo), John Mark Ainsley (tenor), Neil Davis (bariton), Orchestra of the Age of Enlightenment, The New Company o.l.v. Sir Charles Mackkerras
Signum Classics SICD254 • DDD – 64’
Sir Charles Mackerras heeft tijdens zijn leven met het Orchestra of the Age enzovoorts meermalen goede dingen uitgebracht, bijvoorbeeld de Negende van Schubert en Chopin met Emanuel Ax op een fortepiano. In die categorie hoort deze Negende van Beethoven niet thuis, vooral niet omdat de in 1994 tijdens het Festival van Edinburgh gemaakte radio-opname niet ideaal is. De orkestklank is gruizig, details vallen een beetje weg, de fluiten zijn dominanter aanwezig dan de rest van de houtblazers en zo is er nog het een en ander. Enerverend zal de uitvoering toen in de zaal zeker zijn overgekomen; mede dankzij een goed solistenkwartet en een koor dat zich zonder meer staande houdt, al zingt dat zijn Freude, schöner Götterfunken staccato terwijl de partituur dat niet aangeeft. Vergeleken met recentere opnamen van dezelfde symfonie op tijdeigen instrumenten – onder Herreweghe of Van Immerseel – valt deze concertregistratie nogal tegen als het om fijnere afwerking en nuances gaat en dat hoeft niet alleen op het conto van de geluidstechnici van de BBC worden geschreven.

Paul Herruer

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen