J.S. BACH
Orkestsuites BWV1066-9
Academy of Ancient Music o.l.v. Richard Egarr
AAMRecords AAM003 (2) • DDD-1.34’
Uitvoering ***** | Registratie *****
Net als vijf jaar geleden, toen The Academy en Egarr de Brandenburgse Concerten uitbrachten, worden de vier Orkestsuites –ofwel Ouvertures– solistisch bezet. Ook is opnieuw gekozen voor de lage Franse toonhoogte, dus een halve toon lager dan de meestal gebruikelijke barokstemming. Die lage stemming is een winstpunt in de suites met trompetten: ze zijn minder pregnant van klank en hoeven bovendien ook niet boven een vol bezette strijkersgroep uit de tetteren. Geleidelijk aan wordt ook duidelijk dat een solistische orkestbezetting de spelers iets meer ruimte geeft voor persoonlijke trekjes in articulatie en frasering. Het geeft het musiceren een prettige speelsheid en allerlei details in de stemmen komen extra naar voren. Egarr rekent in zijn inleiding af met de neiging Bach steeds sneller te gaan spelen. Inderdaad zijn bepaalde dansen en de fuga’s in de openingsdelen bij hem langzamer dan bij sommige collega’s, maar opvallend veel lager ligt zijn totale speeltijd niet. Bachkenner Christoph Wolff rekent af met de gedachte dat Bach zijn Ouvertures in Köthen heeft geschreven en verhuist ze naar Leipzig. Weer iets geleerd.
Paul Herruer
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
